تأثیر دوازده هفته فعالیت ورزشی هوازی بر آندروژن های تخمدانی و ترکیب بدن زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

چکیده زمینه و هدف: تغییر سبک زندگی راهکاری مؤثر برای درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر دوازده هفته فعالیت ورزشی هوازی بر آندروژن های تخمدانی و ترکیب بدن زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 20 بیمار چاق ( نمایه توده بدنی بیشتر از 25 کیلوگرم بر متر مربع) و 20 بیمار لاغر (نمایه توده بدنی کمتر از 20 کیلوگرم بر متر مربع) مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انتخاب شدند. افراد گروه چاق و لاغر به طور تصادفی به گروه های مساوی کنترل و مداخله تقسیم شدند. افراد گروه مداخله به مدت 12هفته، 3جلسه در هفته با شدت 85-60 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 30ـ25 دقیقه فعالیت ورزشی هوازی انجام دادند، ولی در گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. قبل و بعد از پایان مطالعه شاخص توده ی بدن، نسبت کمر به لگن، هورمون های پرولاکتین، تستوسترون، lh و fsh اندازه گیری شدند. داده ها با آزمون آماری تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: شاخص توده ی بدن گروه چاق پس از مداخله کاهش معنی داری داشت(0001/0p<). کاهش مقادیر پرولاکتین پس از مداخله در گروه لاغر و چاق معنی دار نبود(05/0p>). نسبت lh/fsh زنان لاغر پس از مداخله به طور معنی داری کاهش یافت (04/0=p). مقادیر تستوسترون زنان لاغر و چاق پس از مداخله کاهش معنی داری داشت(05/0p<). نتیجه گیری: یک دوره فعالیت ورزشی با کاهش وزن بدن و کاهش نمایه توده بدنی می تواند موجب کاهش تستوسترون، کاهش نسبت lh/fsh و بهبود وضعیت متابولیکی شده و مانع افزایش پرولاکتین شود و از اثرات سوء هپیرآندروژنیسم جلوگیری کند. واژه های کلیدی: سندرم تخمدان پلی کیستیک، ورزش، تستوسترون، پرولاکتین